MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ

SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO

Do Szkol.857/2012

UZUPEŁNIENIE NR 1

DO

PROGRAMU STRZELAŃ

Z BRONI STRZELECKIEJ

WARSZAWA

2013

SZEF

SZTABU GENERALNEGO WP

ROZKAZ Nr …../Szkol./P7

SZEFA SZTABU GENERALNEGO WP

z dnia ….………….. 2013 r.

zmieniający rozkaz w sprawie wprowadzenia „Programu strzelań z broni strzeleckiej".

Na podstawie § 7 ust. 3 regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Obrony Narodowej, stanowiącego załącznik do zarządzenia Nr 40/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Obrony Narodowej (Dz. Urz. MON Nr 21, poz. 270 z późn. zm.)¹,

rozkazuję:

1. W „Programie strzelań z broni strzeleckiej” wprowadzonym rozkazem
   Nr 167/Szkol./P7 Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 21 lutego 2012 r. – sygn. Szkol. 857/2012 wprowadzić zmiany określone w „Uzupełnieniu nr 1” stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszego rozkazu.

2. Rozkaz wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

/--/ gen. broni Mieczysław GOCUŁ

SPIS TREŚCI

SPOSÓB WPROWADZENIA ZMIAN

W „Programie strzelań z broni strzeleckiej”– sygn. Szkol. 857/2012 skreślić linią ciągłą poziomą koloru czerwonego punkty znajdujące się w niniejszym uzupełnieniu. Obowiązuje treść tych punktów zawarta w „Uzupełnieniu Nr 1 do Programu strzelań z broni strzeleckiej”.

CZĘŚĆ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

ROZDZIAŁ 1.
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE

1. Program strzelań jest dokumentem przeznaczonym do organizacji i prowadzenia strzelań oraz sprawdzania umiejętności prowadzenia ognia z broni strzeleckiej do różnych celów w różnorodnych warunkach. Jednocześnie stanowi podstawę do opracowania „Zbioru ćwiczeń i strzelań dla JW./ pułku/ batalionu/ dywizjonu/ samodzielnej kompanii (równorzędny) na rok… lub na etap/okres…” zwany dalej „Zbiorem ćwiczeń”.

Program zawiera:

1. Ćwiczenia przygotowawcze:

   1. ćwiczenia w obserwacji - założenia;

   2. ćwiczenia przygotowawcze z broni strzeleckiej oraz z użyciem trenażerów – założenia;

   3. ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi;

2. strzelania szkolne z broni strzeleckiej;

3. strzelania bojowe z broni strzeleckiej;

4. strzelania sytuacyjne.

2. Dowódca jednostki jest uprawniony do wprowadzania strzelań sytuacyjnych, w tym połączonych z użyciem bojowych granatów ręcznych, zgodnie z założeniem taktycznym do ćwiczeń (zajęć taktycznych) nie ujętych w powyższym programie ani w „Zbiorze ćwiczeń” - według uzasadnionych potrzeb. Warunki wprowadzonego strzelania obowiązany jest podać w rozkazie dziennym dowódcy jednostki.

10. Strzelania można powtórzyć w następujących przypadkach:

1. na skutek zaistnienia niesprawności urządzeń strzelnicy podczas strzelania;

2. w przypadku wystąpienia niesprawności broni lub amunicji, których nie można było wykryć przed i w trakcie strzelania;

3. jeżeli do figury (celu) strzelającego ogień prowadził inny strzelający;

4. na skutek nagłej zmiany warunków atmosferycznych uniemożliwiających obserwację celów (prowadzenie ognia).

10a. W czasie jednych zajęć ze szkolenia ogniowego (strzeleckiego) w celu podniesienia kondycji strzeleckiej, istnieje możliwość wielokrotnego wykonania danego strzelania. Decyzję o wykonaniu strzelania podejmuje kierownik strzelania. Ewidencjonuje się wyniki wszystkich strzelań.

17. Strzelania z broni zespołowej wykonuje się w składzie obsługi. Celowniczy wykonuje strzelanie, pomocnik wyposażony w broń etatową wykonuje łączne czynności oraz prowadzi obserwację przedpola. Podczas strzelania pomocnikowi zezwala się na podawanie uchyleń pocisków względem celu. W pododdziałach, w których występuje tylko celowniczy — prowadzi on ogień indywidualnie².

19. Na strzelnicach (pasach taktycznych) obowiązują następujące oznaczenia:

1. linia wyjściowa (LW) – określająca miejsce strzelającego przed rozpoczęciem strzelania;

2. linia otwarcia ognia (LOO) - określająca miejsce, od którego można rozpocząć prowadzenie ognia;

3. linia przerwania ognia (LPO) – miejsce w którym należy bezwzględnie przerwać ogień.

Podczas strzelań z broni strzeleckiej linię wyjściową (LW) wyznacza się
w odległości 10 m od linii otwarcia ognia (LOO). Natomiast podczas strzelań
z granatników LW wyznacza się w odległości 30 m. Powyższe linie oznacza się wyraźnie widocznymi znakami (w nocy światłami), LW – białymi, LOO – czerwonymi, LPO – zielonymi.

23. Podczas wykonywania strzelań w masce lub w nocy czas ukazywania się celów wydłuża się o 50%.

26. Prędkość poruszania się celów ruchomych imitujących pojazdy powinna wynosić: 12-16 km/h (na PCO nie mniej niż 25-30 cm/s), a celów imitujących piechotę 7-10 km/h. Cele ruchome imitujące pojazdy ustawia się na ogół po jednym na każdym torze (drodze). Jeżeli na jednym torze poprzecznym lub skośnym umieszcza się dwa cele, to odstęp między nimi — mierzony z LOO — powinien wynosić co najmniej dziesięć tysięcznych (00-10). Do celów ruchomych, poruszających się ruchem poprzecznym stosować figury bojowe o projekcji bocznej, w ruchu skośnym płaszczyznę figury bojowej ustawia się równolegle do LOO.

27. W nocy strzelanie prowadzi się do celów oświetlonych, demaskujących się błyskami oraz nie demaskujących się. Do celów oświetlonych i demaskujących się błyskami strzałów prowadzi się ogień wykorzystując podświetlenie podziałek celownika (nasadek samoświecących) i mechaniczne przyrządy celownicze. Do celów niedemaskujących się prowadzi się ogień wykorzystując celowniki optoelektroniczne, a cele demaskuje się promiennikami podczerwieni i ciepła. Podczas strzelań w pomieszczeniach zezwala się na używanie oświetlenia taktycznego.³

28. Jeżeli strzela się do celów oświetlonych, których oświetlenie umożliwia ocenę odległości do celu sposobem „na oko” oraz wycelowanie broni w cel, to do ich oświetlenia stosuje się naboje (pociski) oświetlające lub światło elektryczne (umieszczone na ziemi przed celem). Cele oświetla się tylko na czas ich ukazywania, określony warunkami strzelania. Jeżeli mimo oświetlenia celu, użycia promiennika podczerwieni lub ciepła — cel jest niewidoczny, strzelania nie prowadzi się.

29. Podczas strzelań w nocy na każdej strzelnicy w głębi pola tarczowego ustawia się główny dozór świetlny⁴, wyraźnie wskazujący ogólny kierunek strzelania oraz dozory świetlne wskazujące granicę lewego i prawego pasa ognia, różniące się od świateł urządzeń strzelnicy (dopuszcza się wykorzystywanie światła chemicznego).

32. Kierownik strzelania oraz pozostałe osoby funkcyjne mogą realizować strzelania osobiście wykonując czynności określone w warunkach strzelania, przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa.

ROZDZIAŁ 2.
OCENA WYSZKOLENIA

36. W przypadku, gdy ocenia się dwóch strzelających (przedmiot lub zagadnienie), to ogólną ocenę ustala się stosując następującą zasadę: jeżeli jest jedna ocena „niedostateczna” ogólna ocena jest „dostateczna” pod warunkiem, że druga ocena jest co najmniej „dobra”. W przypadku, gdy ocenia się trzech strzelających, to ogólną ocenę ustala się stosując następującą zasadę: jeżeli jest jedna ocena „niedostateczna” ogólna ocena jest „dostateczna” pod warunkiem, że dwie pozostałe oceny są pozytywne.

39. Ogólną ocenę pododdziału ustala się na podstawie średniej arytmetycznej z ocen za poszczególne rodzaje strzelań (zrealizowanych w pododdziale w toku szkolenia programowego), ćwiczeń w rzucaniu granatami ręcznymi, norm szkoleniowych oraz znajomości budowy broni i zasad strzelania.

ROZDZIAŁ 3.
PORZĄDEK PODCZAS STRZELAŃ

43. ppkt. 8) Po zakończeniu strzelania strzelający zabezpiecza broń, kierownik podaje komendy: „Przerwij ogień”, „Rozładuj”, „Przejrzeć broń”. Strzelający samodzielnie przegląda broń – odłącza magazynek, odwodzi zamek w tylne położenie, sprawdza komorę nabojową, zwalnia zamek (lub blokadę zamka), oddaje strzał kontrolny w kierunku pola tarczowego i jeżeli zezwala na to budowa broni, zabezpiecza ją. Przegląd broni nadzoruje kierownik strzelania.

W przypadku strzelania przez żołnierzy niezawodowych kierownik podaje komendy: „Przerwij ogień”, „Rozładuj”, „Do przejrzenia broń”. Żołnierz odłącza magazynek, odwodzi zamek w tylne położenie, natomiast kierownik strzelania sprawdza komorę nabojową i oznajmia „Przejrzałem”, wówczas strzelający zwalnia zamek (lub blokadę zamka), oddaje strzał kontrolny
w kierunku pola tarczowego i zabezpiecza broń.

44. ppkt 2) pododdział wchodzi do schronu, którego nie wolno opuszczać bez zgody kierownika schronu odpowiedzialnego za przestrzeganie ustalonego porządku
i warunków bezpieczeństwa w schronie (kierownik schronu jest wyznaczany
w rozkazie dziennym i podlega kierownikowi ćwiczenia)*.

* dla Wojsk Specjalnych: pododdział zajmuje miejsce wskazane przez kierownika zajęć lub przyjmuje szyk zgodnie z procedurami operacyjnymi, przy zachowaniu ustalonego porządku taktycznego oraz warunków bezpieczeństwa;

44. ppkt 4) na komendę kierownika ćwiczenia (dwa sygnały dźwiękowe gwizdkiem – kierownik schronu podaje komendę „szer. Kowalski do punktu amunicyjnego – naprzód”), szkolony udaje się do punktu wydawania granatów, odbiera granat i samodzielnie przechodzi do punktu wydawania zapalników. Po pobraniu zapalnika, w zależności od konstrukcji rzutni, udaje się na punkt wyczekiwania (na komendę kierownika punktu „Do punktu wyczekiwania – naprzód”) lub bezpośrednio na SO do kierownika ćwiczenia (na komendę kierownika punktu „Na stanowisko ogniowe – naprzód”). Kierownik punktu czerwoną chorągiewką sygnalizuje obecność szkolonego na punkcie wyczekiwania – (pozostali szkoleni znajdują się w schronie);

45. ppkt 4) w czasie strzelań na obiektach garnizonowych i poligonowych
w oznaczonych strefach (niebezpiecznego hałasu) wszyscy występują
w ochronnikach słuchu.

46. ppkt 1) kierownika strzelania⁵.

ROZDZIAŁ 4.
OBOWIĄZKI OSÓB FUNKCYJNYCH

55. Kierownika punktu amunicyjnego wyznacza się spośród przeszkolonych w tym zakresie żołnierzy. Jest on zobowiązany:

1. znać zasady obchodzenia się z amunicją;

2. sprawdzić zgodność liczby i rodzajów amunicji przewidzianej do strzelania oraz jej stan techniczny;

3. przestrzegać zasad bezpieczeństwa w punkcie amunicyjnym;

4. wydawać (na rozkaz kierownika strzelania) amunicję strzelającym, w ilościach określonych przez kierownika zajęć/strzelania i odbierać od nich nie wykorzystane naboje;

5. znać stan posiadanej i wydanej amunicji;

6. utrzymywać i zapewnić ochronę, porządek i dyscyplinę w punkcie amunicyjnym;

7. rozliczyć się z amunicji po zakończeniu strzelania i złożyć meldunek kierownikowi strzelania.

Kierownik punktu amunicyjnego, na czas przewozu środków bojowych, może być również wyznaczony rozkazem dziennym dowódcy jednostki wojskowej na dowódcę konwoju. W przypadku konwoju składającego się z więcej niż trzech konwojentów, wyznacza się dodatkowo zastępcę dowódcy konwoju. Obowiązki
i zadania służby konwojowej określa „Regulamin Ogólny SZ RP” oraz „Instrukcja
o ochronie obiektów wojskowych”.

57. Radiotelefonistę (radiotelefonistów) na czas strzelania wyznacza się spośród specjalistów pododdziału łączności lub specjalistę łączności ze strzelającego pododdziału. Podlega on bezpośrednio kierownikowi strzelania i wykonuje jego polecenia. Jego wyposażenie stanowią: środki łączności, chorągiewki lub latarka sygnalizacyjna. Do jego obowiązków należy:

1) znajomość przydzielonego sprzętu łączności i umiejętność posługiwania się nim;

2) znajomość zasad prowadzenia korespondencji przez techniczne środki łączności;

3) wykonywanie czynności zgodnie z obowiązującymi instrukcjami, zakresem obowiązków oraz zadaniami postawionymi przez kierownika strzelania.

ROZDZIAŁ 5.
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA

66. Wszystkie osoby funkcyjne i ćwiczący żołnierze są zobowiązani do przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Przed każdym strzelaniem (ćwiczeniem) dowódcy pododdziałów (kierownicy zajęć, ćwiczeń, strzelań) mają obowiązek zapoznania żołnierzy ze szczegółowymi zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi na danym obiekcie szkoleniowym oraz zasadami postępowania w przypadku wystąpienia (wykrycia) niewypałów i niewybuchów amunicji bojowej i ćwiczebnej (pocisków, granatów, materiału wybuchowego, spłonek, zapalników, środków trujących, itp.).

76. ppkt 6) w przypadku braku łączności miedzy kierownikiem strzelania
a schronami.

79. Amunicja w punkcie amunicyjnym znajduje się pod nadzorem kierownika punktu amunicyjnego/amunicyjnego, a także chroniona jest przez niego przed działaniem czynników atmosferycznych, a zwłaszcza kurzu, wilgoci i promieni słonecznych.

80. ppkt 5) – wykreślić.

CZĘŚĆ II
ZESTAW ĆWICZEŃ I STRZELAŃ

ROZDZIAŁ 6.
ĆWICZENIA PRZYGOTOWAWCZE

94. Dopuszczalny błąd w ocenie odległości, w zależności od sposobu jej określania, może wynosić:

1. „na oko” – w dzień 20%, w nocy 25%;

2. za pomocą przyrządów optycznych – w dzień 15%, w nocy 20%.

Podczas określania odległości w ruchu każdą wartość dopuszczalnych błędów powiększa się o 5%. Powyższe ustalenia nie dotyczą ćwiczeń, w których do pomiaru odległości używa się przyrządów optycznych (celowników)
z urządzeniami dalmierczymi.

97. Ćwiczenia przygotowawcze poprzedzają realizację strzelań szkolnych, bojowych
i sytuacyjnych z broni strzeleckiej. W trakcie realizacji ćwiczeń przygotowawczych należy wykorzystywać: broń strzelecką i sportową (pneumatyczną, małokalibrową), urządzenia szkolno-treningowe, trenażery
i symulatory.

6.2.1. Ćwiczenie przygotowawcze z karabinka do pełnienia służby wartowniczej

Cele: nr 1^ – 2 x figura bojowa nr 40 (biegnący) ukazuje i ukrywa się na komendę kierownika strzelania;

nr 2 – figura bojowa nr 23 (popiersie);

nr 3 – figura bojowa nr 30 (klęczący);

Cele nr 2 i 3 ukazują się jednocześnie na 25 sekund po 10 sekundach od ukrycia się celu nr 1.

Odległość do celu:

nr 1 – 150 m;

nr 2 – 75 m;

nr 3 – 100 m.

Liczba nabojów: 6 szt.

Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.

Postawa: do celu:

nr 1 – stojąca;

nr 2 i 3 – klęcząca za ukryciem.

Rodzaj ognia: ogień pojedynczy.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić dwa cele;

„dobrze” – trafić cel nr 2;

„dostatecznie” – trafić cel nr 3.

Warunki strzelania: dzień, noc.

Wskazówki: Strzelanie ma na celu nauczenie żołnierza regulaminowego postępowania z użyciem broni w trakcie pełnienia służby wartowniczej. Po otrzymaniu magazynka z amunicją, strzelający podłącza go do broni (bez wprowadzenia naboju do komory nabojowej), zabezpiecza broń. Na komendę kierownika strzelania „Wartownik na posterunek – marsz”, strzelający zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przenosi broń w położenie określone w tabeli posterunku. Kierownik strzelania nakazuje podnieść cel nr 1 i podaje komendę „Dwie nieznane osoby”, strzelający identyfikuje swoją służbę okrzykiem „SŁUŻBA WARTOWNICZA!" oraz wzywa osoby do zachowania zgodnego z prawem (np.: „STÓJ” lub „STÓJ – RZUĆ BROŃ”). Następnie kierownik strzelania podaje „osoby zbliżają się”, strzelający ostrzega „STÓJ – BO STRZELAM” i przeładowuje broń. Kierownik strzelania dodaje „Strzał ostrzegawczy został oddany, zbliżający kryją się, zabezpiecz broń” i nakazuje opuścić cel nr 1. Strzelający przyjmuje postawę klęcząc za ukryciem, prowadzi obserwację i po wykryciu celu nr 2 i 3 prowadzi ogień.

6.2.2. Ćwiczenie przygotowawcze z karabinka Mini Beryl do pełnienia służby wartowniczej

Cele: nr 1^ – 2 x figura bojowa nr 40 (biegnący) ukazuje i ukrywa się na komendę kierownika strzelania;

nr 2 – figura bojowa nr 23 (popiersie);

nr 3 – figura bojowa nr 30 (klęczący).

Cele nr 2 i 3 ukazują się jednocześnie na 25 sekund po 10 sekundach od ukrycia się celu nr 1.

Odległość do celu:

nr 1 – 150 m;

nr 2 – 50 m;

nr 3 – 75 m.

Liczba nabojów: 6 szt.

Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.

Postawa: do celu:

nr 1 – stojąca;

nr 2 i 3 – klęcząca za ukryciem.

Rodzaj ognia: ogień pojedynczy.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić dwa cele;

„dobrze” – trafić cel nr 2;

„dostatecznie” – trafić cel nr 3.

Warunki strzelania: dzień, noc.

Wskazówki: Strzelanie ma na celu nauczenie żołnierza regulaminowego postępowania z użyciem broni w trakcie pełnienia służby wartowniczej. Po otrzymaniu magazynka z amunicją, strzelający przyłącza go do broni (bez wprowadzenia naboju do komory nabojowej), zabezpiecza broń. Na komendę kierownika strzelania „Wartownik na posterunek – marsz”, strzelający zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przenosi broń w położenie określone w tabeli posterunku. Kierownik strzelania nakazuje podnieść cel nr 1 i podaje komendę „Dwie nieznane osoby”, strzelający identyfikuje swoją służbę okrzykiem „SŁUŻBA WARTOWNICZA!" oraz wzywa osoby do zachowania zgodnego z prawem (np.: „STÓJ” lub „STÓJ – RZUĆ BROŃ”). Następnie kierownik strzelania podaje „osoby zbliżają się”, strzelający ostrzega „STÓJ – BO STRZELAM” i przeładowuje broń. Kierownik strzelania dodaje „Strzał ostrzegawczy został oddany, uciekający kryją się, zabezpiecz broń” i nakazuje opuścić cel nr 1. Strzelający przyjmuje postawę klęcząc za ukryciem, prowadzi obserwację i po wykryciu celu nr 2 i 3 prowadzi ogień.

6.2.3. Ćwiczenie przygotowawcze z pistoletu maszynowego do pełnienia służby wartowniczej

Cele: nr 1^ – 2 x figura bojowa nr 40 (biegnący) ukazuje i ukrywa się na komendę kierownika strzelania;

nr 2 – figura bojowa nr 23 (popiersie);

nr 3 – figura bojowa nr 30 (klęczący).

Cele nr 2 i 3 ukazują się jednocześnie na 25 sekund po 10 sekundach od ukrycia się celu nr 1.

Odległość do celu:

nr 1 – 150 m;

nr 2 – 25 m;

nr 3 – 50 m.

Liczba nabojów: 6 szt. (w pistoletach, które nie mają przełącznika rodzaju ognia – 12 szt.).

Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.

Postawa: do celu:

nr 1 – stojąca;

nr 2 i 3 – klęcząca za ukryciem.

Rodzaj ognia: ogień pojedynczy (w pistoletach, które nie mają przełącznika rodzaju ognia – krótkimi seriami).

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić dwa cele;

„dobrze” – trafić cel nr 2;

„dostatecznie” – trafić cel nr 3.

Warunki strzelania: dzień, noc.

Wskazówki: Strzelanie ma na celu nauczenie żołnierza regulaminowego postępowania z użyciem broni w trakcie pełnienia służby wartowniczej. Po otrzymaniu magazynka z amunicją, strzelający przyłącza go do broni (bez wprowadzenia naboju do komory nabojowej), zabezpiecza broń. Na komendę kierownika strzelania „Wartownik na posterunek – marsz”, strzelający zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przenosi broń w położenie określone w tabeli posterunku. Kierownik strzelania nakazuje podnieść cel nr 1 i podaje komendę „Dwie nieznane osoby”, strzelający identyfikuje swoją służbę okrzykiem „SŁUŻBA WARTOWNICZA!" oraz wzywa osoby do zachowania zgodnego z prawem (np.: „STÓJ” lub „STÓJ – RZUĆ BROŃ”). Następnie kierownik strzelania podaje „osoby zbliżają się”, strzelający ostrzega „STÓJ – BO STRZELAM” i przeładowuje broń. Kierownik strzelania dodaje „Strzał ostrzegawczy został oddany, uciekający kryją się, zabezpiecz broń” i nakazuje opuścić cel nr 1. Strzelający przyjmuje postawę klęcząc za ukryciem, prowadzi obserwację i po wykryciu celu nr 2 i 3 prowadzi ogień.

ROZDZIAŁ 7.
STRZELANIA SZKOLNE

119. Strzelania szkolne z broni strzeleckiej służą do nauki prowadzenia celnego ognia różnymi sposobami w dzień i w nocy oraz w maskach przeciwgazowych, jak również umiejętności samodzielnego rozwiązywania zadań strzeleckich. Przygotowują do realizacji strzelań bojowych i sytuacyjnych.

120. Strzelania szkolne prowadzi się na:

a) placach ćwiczeń ogniowych, pasach taktycznych, strzelnicach garnizonowych i poligonowych oraz kierunkach strzelań dla broni strzeleckiej; b) pasach taktycznych, strzelnicach poligonowych dla granatników przeciwpancernych i karabinków – granatników.

W niżej wymienionych warunkach strzelań poprawić:

7.1.1

„Cel: popersie z pierścieniami (figura bojowa nr 23p) na tarczy o wymiarach (…)”.

7.3.1

7.4.1

7.5.1

7.2.1. Strzelanie szkolne Nr 1 z karabinka–granatnika (podwieszanego /nasadkowego⁶) i granatnika samodzielnego – strzelanie w postawie dowolnej

Cel: grupa piechoty: 3 x biegnący (3 x figura bojowa nr 40) rozmieszczone w środku pola prostokąta o szerokości 10 m
i głębokości 20 m.

Odległość do celu: 200 – 250 m.

Liczba nabojów: 4 granaty.

Czas: nieograniczony.

Postawa: dowolna.

Rodzaj ognia: pojedynczy.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić w pole trzy razy;

„dobrze” – trafić w pole dwa razy;

„dostatecznie” – trafić w pole.

Warunki strzelania: dzień.

Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień.

7.9.2. Strzelanie szkolne Nr 2 – strzelanie w postawie siedzącej

Cel: Moździerz z obsługą (figura bojowa nr 34) ⁷

Odległość do celu: 600 m.

Liczba naboi: 6 szt.

Czas: nieograniczony.

Postawa: siedząca.

Rodzaj ognia: wg decyzji strzelającego.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić bezpośrednio w cel lub wyznaczone
koło o promieniu 5 m trzy razy;

„dobrze” – trafić bezpośrednio w cel lub wyznaczone koło o promieniu 5 m dwa razy;

„dostatecznie” – trafić bezpośrednio w cel lub wyznaczone koło
o promieniu 5 m.

Warunki strzelań: dzień, noc.

Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Na komendę kierownika strzelania „Cel – moździerz z obsługą, Zniszczyć” - strzelający (obsługa) prowadzi ogień do celu.

ROZDZIAŁ 8.
STRZELANIA BOJOWE

125. Strzelanie bojowe prowadzi się na:

1) pasach taktycznych, strzelnicach garnizonowych i poligonowych, kierunkach strzelań dla broni strzeleckiej, spełniających warunki strzelania
i przy zachowaniu warunków bezpieczeństwa;

2) pasach taktycznych, strzelnicach poligonowych dla granatników przeciwpancernych i karabinków – granatników;

3) innych obiektach (miejscach), po dokonaniu stosownych uzgodnień
i zapewnieniu warunków bezpieczeństwa.

8.1. Strzelania bojowe z karabinka

8.1.1. Strzelanie bojowe Nr B1

Cele: nr 1 – karabin maszynowy (figura bojowa 27), ukazuje się na
25 sekund,

nr 2 – popiersie (figura bojowa nr 23), ukazuje się na 35 sekund, 5 sekund po trafieniu lub ukryciu się celu nr 1,

nr 3 – klęczący (figura bojowa nr 30) ukazuje się na
20  sekund, ukazuje się po 20 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 2,

nr 4 – biegnący (figura bojowa nr 40) ukazuje się na 20 sekund po 10 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 3.

Odległość do celu:

nr 1 – 150 m;

nr 2 – 100 m;

nr 3 – 150 m;

nr 4 – 200 m.

Liczba nabojów: 16 szt.- 5,56 mm nb./ 24 szt. - 7,62 mm nb.

Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.

Postawa: do celu:

nr 1 i 2 – leżąca z wykorzystaniem podpórki;

nr 3 i 4 – klęcząca za ukryciem (po zmianie SO).

Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić cztery cele;

„dobrze” – trafić trzy cele, w tym cel nr 1;

„dostatecznie” – trafić dwa cele.

Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.

Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje przygotowane stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje się do strzelania, natomiast obsługa strzelnicy na komendę „Naprzód” podnosi cel nr 1. Strzelający po wykryciu celu samodzielnie prowadzi ogień do celu nr 1 a następnie do celu nr 2. Po trafieniu lub ukryciu się celu nr 2 strzelający samodzielnie zmienia stanowisko ogniowe i po wykryciu kolejnego celu prowadzi ogień do celu nr 3 a następnie do celu nr 4.

Rys. 8.1.1. Szkic strzelania bojowego nr 1

8.1.2. Strzelanie bojowe Nr B2

Cele: nr 1 – karabin maszynowy (figura bojowa 27) ukazuje się na 20 sekund;

nr 2 – pancerzownica (figura bojowa nr 31) ukazująca się na 20 sekund, cel ukazuje się po 20 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 1;

nr 3 – popiersie (figura bojowa nr 23), ukazuje się na 30 sekund równocześnie z celem nr 2;

nr 4 – klęczący (figura bojowa nr 30) ukazuje się na 15  sekund, ukazuje się po 20 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 3;

nr 5 – biegnący (figura bojowa nr 40), ukazuje się na 20 sekund po 30 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 3.

Odległość do celu:

nr 1 – 200-300 m;

nr 2 – 150 m;

nr 3 – 100 m;

nr 4 – 200 m;

nr 5 – 200-300 m.

Liczba nabojów: 26 szt. - 5,56 mm nb. (w dwóch magazynkach po 13 nabojów) /34 szt. - 7,62 mm nb. (w dwóch magazynkach po 17 nabojów).

Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.

Postawa: do celu:

nr 1 – leżąca z wykorzystaniem podpórki;

nr 2 i 3 – leżąca z wolnej reki (po zmianie SO);

nr 4 i 5 – klęcząca za ukryciem (po zmianie SO).

Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić pięć celów;

„dobrze” – trafić cztery cele, w tym cel nr 1;

„dostatecznie” – trafić trzy cele.

Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.

Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje przygotowane stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Strzelający po wykryciu celu samodzielnie prowadzi ogień do celu nr 1. Po trafieniu lub ukryciu się celu nr 1 strzelający samodzielnie zmienia stanowisko ogniowe i prowadzi ogień do kolejnego celu nr 2 i 3. Po trafieniu lub ukryciu się trzeciego celu strzelający zmienia stanowisko ogniowe, po wykryciu kolejnych celów (nr 4 i nr 5) prowadzi do nich ogień.

Rys. 8.1.2. Szkic strzelania bojowego nr 2

8.1.3. Strzelanie bojowe Nr B3

Cele: nr 1 – karabin maszynowy (figura bojowa nr 27) ukazująca się na 20zsekund;

nr 2 – pancerzownica (figura bojowa nr 31), ukazuje się na 30 sekund równocześnie z celem nr 1;

nr 3 – popiersie (figura bojowa nr 23), ukazuje się na 20 sekund, ukazuje się po 20 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu
nr 2;

nr 4 – klęczący (figura bojowa nr 30) ukazuje się na 30  sekund, ukazuje się po 10 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu
nr 2;

nr 5 – biegnący (figura bojowa nr 40) ukazuje się na 20 sekund po
30 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 4;

nr 6 – biegnący (figura bojowa nr 40a) poruszający się ruchem skośnym lub poprzecznym na odcinku 2 x 50 m, rozpoczyna ruch po 40 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 4.

Odległość do celu:

nr 1 – 200 m;

nr 2 – 200-250 m;

nr 3 – 250 m;

nr 4 – 300 m;

nr 5 – 300-400 m;

nr 6 – 200-300 m.

Liczba nabojów: 60 szt. - 5,56 mm nb./86 szt. - 7,62 mm nb.

Czas: ograniczony ukazywaniem się i ruchem celów.

Postawa: do celu:

nr 1 i 2 – leżąca z wolnej ręki;

nr 3 i 4 – stojąca (po zmianie SO).

nr 5 i 6 – klęcząca za ukryciem (po zmianie SO).

Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.

Ocena:

„bardzo dobrze” – trafić sześć celów;

„dobrze” – trafić pięć celów, w tym cel nr 6;

„dostatecznie” – trafić cztery cele.

Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.

Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje przygotowane stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Strzelający po wykryciu celu samodzielnie prowadzi ogień. Po trafieniu lub ukryciu się celu nr 2 strzelający samodzielnie zmienia stanowisko ogniowe i prowadzi ogień do kolejnego celu. Po trafieniu lub ukryciu się czwartego celu strzelający zmienia stanowisko ogniowe. Po wykryciu celu ukazującego się i ruchomego prowadzi ogień.

Rys. 8.1.3. Szkic strzelania bojowego nr 3

8.4. Strzelanie bojowe z pistoletu wojskowego

8.4.1. Strzelanie bojowe Nr B1

Cele: nr 1 biegnący (figura bojowa nr 40), cel stały,

nr 2 klęczący (figura bojowa nr 30), ukazuje się na 10 sekund, po 20 sekundach od komendy naprzód,

nr 3 biegnący (figura bojowa nr 40), ukazuje się na 10 sekund po 5 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 2.

Odległość do celu: nr 1 – 10 m,

nr 2 – 25 m,

nr 3 – 50 m.

Liczba nabojów do celu:

nr 1 – 3 szt. (w pierwszym magazynku),

nr 2 i 3 – 6 szt. (w drugim magazynku).

Czas: ograniczony czasem ukazywania się celów.

Postawa do celu:

nr 1 - stojąca z wolnej ręki lub oburącz,

nr 2 – stojąca z wolnej ręki lub oburącz po dobiegu,

nr 3 – klęcząca po dobiegu.

Rodzaj ognia do celu:

nr 1 – pojedynczy (trzy strzały),

nr 2 i 3 – pojedynczy.

Ocena: „bardzo dobrze” – trafić wszystkie cele w tym cel nr 1 trzykrotnie;

„dobrze” – trafić wszystkie cele;

„dostatecznie” – trafić dwa cele.

Warunki strzelania: dzień.

Wskazówki: Po zajęciu miejsca na LW strzelający dołącza magazynek do broni, na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje stanowisko ogniowe
w postawie stojąc na LOO, wprowadza nabój do komory nabojowej i prowadzi ogień do celu nr 1, następnie po ostrzelaniu celu nr 1 trzema nabojami, w postawie klęczącej wymienia magazynek, zwalnia zamek oraz zabezpiecza broń^
i przemieszcza się na wysokość celu nr 1, odbezpiecza broń^ i prowadzi ogień do celu nr 2. Następnie zabezpiecza broń^ przemieszcza się w kierunku następnego celu, a po jego ukazaniu przyjmuje postawę klęczącą i prowadzi ogień.

Rys. 8.4.1. Szkic strzelania bojowego nr 1.

8.6. Strzelanie bojowe z granatnika przeciwpancernego

8.6.1. Strzelanie bojowe Nr B1 - strzelanie w różnych postawach

Cele: nr 1 – Transporter opancerzony rozpoznawczy (figura bojowa nr 49), ukazuje się raz na 35 sekund;

nr 2 – Transporter opancerzony (figura bojowa nr 50a), porusza się ruchem skośnym lub poprzecznym na odcinku 100 m, cel rozpoczyna ruch po 40 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 1.

Odległość do celu:

nr 1 – 250-350 m;

nr 2 – 200-400 m.

Liczba nabojów: 4 szt. PG-7W.

Czas: ograniczony czasem ukazywania się i ruchem celu
(cel nr 1 ukazuje się po upływie 60 sekund od podania komendy „Naprzód”).

Postawa: do celu:

nr 1 – dowolna;

nr 2 – dowolna (po zmianie SO).

Rodzaj ognia: cel nr 1 i 2 pojedynczy.

Ocena:

„bardzo dobrze” – trafić dwa cele;

„dobrze” – trafić cel nr 2;

„dostatecznie” – trafić cel nr 1.

Warunki strzelania: dzień, noc.

Wskazówki: na komendę „Naprzód” Obsługa zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Obsługa po wykryciu celu prowadzi ogień. Po trafieniu lub ukryciu się celu nr 1, obsługa zmienia stanowisko i po wykryciu kolejnego celu prowadzi do niego ogień.

Rys. 8.6.1. Szkic strzelania bojowego nr 1.

8.11 Strzelanie bojowe z karabinka–granatnika (podwieszanego /nasadkowego⁸) i granatnika samodzielnego.

8.11.1. Strzelanie bojowe nr B1 – strzelanie do wielu celów w różnych postawach.

Cele: nr 1 – transporter (figura bojowa nr 50) rozmieszczony
w kwadracie o boku 3 m, ukazujący się na 30 sekund;

nr 2 – moździerz z obsługą (figura bojowa 34) rozmieszczony
w kole o promieniu 5 m, ukazujący się na 20 sekund. Cel ukazuje się po 20 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 1;

nr 3 – granatnik ciężki (figura bojowa nr 36) rozmieszczony
w kole o promieniu 5 m, ukazująca się na 20 sekund. Cel
ukazuje się po 20 sekundach od trafienia lub ukrycia się
celu nr 2.

Odległość do celu:

nr 1 – 100 m;

nr 2 – 200-300 m;

nr 3 – 200-300 m.

Liczba nabojów: 10 granatów.

Czas: ograniczony czasem ukazywania się celów.

Postawa: do celu nr 1 – leżąca;

do celu nr 2 i 3 – klęcząca.

Rodzaj ognia: pojedynczy

Ocena:

„bardzo dobrze” – trafić trzy cele;

„dobrze” – trafić cel nr 1 i 2 lub nr 3;

„dostatecznie” – trafić cel nr 1.

Cel nr 1 uważa się za trafiony jeżeli uzyska się trafienie bezpośrednie w cel lub
w wyznaczony kwadrat o boku 3 m.

Cele nr 2 i 3 uważa się za trafione jeżeli uzyska się trafienie bezpośrednie w cel lub
w wyznaczone koło o promieniu 5 m.

Warunki strzelania: dzień.

Wskazówki: Na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień i po ostrzelaniu celu nr 1 zmienia stanowisko ogniowe.

Rys. 8.11.1 Szkic strzelania bojowego nr 1.

127. Strzelania sytuacyjne przeznaczone są do nauczania, doskonalenia oraz sprawdzenia umiejętności w wykonywaniu zadań ogniowych wynikających ze specyfiki przyszłych zadań.

ZAŁĄCZNIK A

Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej obowiązujących w danym etapie (okresie) szkolenia: pododdziały zmechanizowane, zmotoryzowane (rozpoznawcze, powietrzno-desantowe, piechoty górskiej) Wojsk Lądowych

* w zależności od posiadanego uzbrojenia,

** wykonanie co najmniej jednego rzutu granatem w 36 miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań.

UWAGA:

• przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie (roku) szkolenia;

• wszystkie strzelania wymienione w tabeli realizować zgodnie z warunkami strzelań z broni etatowej;

• żołnierze rezerwy, NSR realizują strzelania identycznie jak „pozostali żołnierze batalionu” z broni będącej na jej etatowym wyposażeniu;

• przyjąć następującą skalę trudności: dzień, w maskach (m) i noc (N).

ZAŁĄCZNIK B

Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej obowiązujących w danym etapie (okresie) szkolenia: pododdziały czołgów Wojsk Lądowych

* w zależności od posiadanego uzbrojenia;

** wykonanie co najmniej jednego rzutu granatem w 36-miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań;

UWAGA:

• przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie (roku) szkolenia;

• wszystkie strzelania wymienione w tabeli realizować zgodnie z warunkami strzelań z broni etatowej;

• żołnierze rezerwy, NSR realizują strzelania identycznie jak „pozostali żołnierze batalionu” z broni będącej na jej etatowym wyposażeniu;

• przyjąć następującą skalę trudności: dzień, w maskach (m) i noc (N).

ZAŁĄCZNIK C

Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej obowiązujących w danym etapie (okresie) szkolenia: pododdziały wsparcia i zabezpieczenia Wojsk Lądowych

* w zależności od posiadanego uzbrojenia;

** wykonanie co najmniej jednego rzutu granatem w 36-miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań.

UWAGA:

• przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie (roku) szkolenia;

• wszystkie strzelania wymienione w tabeli realizować zgodnie z warunkami strzelań z broni etatowej;

• żołnierze rezerwy, NSR realizują strzelania identycznie jak „pozostali żołnierze batalionu” z broni będącej na jej etatowym wyposażeniu;

• przyjąć następującą skalę trudności: dzień, w maskach (m) i noc (N).

ZAŁĄCZNIK D

Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej dla jednostek wojskowych Sił Powietrznych

* strzelanie w zależności od posiadanego uzbrojenia w pododdziale,

** wykonanie co najmniej jednego rzutu granatem w 36-miesięcznym cyklu przygotowania i realizacji zadań.

UWAGA:

• przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie (roku) szkolenia;

• wszystkie strzelania wymienione w tabeli realizować zgodnie z warunkami strzelań z broni etatowej;

• żołnierze rezerwy, NSR realizują strzelania identycznie jak „pozostali żołnierze” z broni będącej na jej etatowym wyposażeniu;

• przyjąć następującą skalę trudności: dzień, w maskach (m) i noc (N).

ZAŁĄCZNIK E

Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej obowiązujący w danym etapie (okresie) szkolenia dla jednostek Marynarki Wojennej

UWAGA:

• przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie (roku) szkolenia;

• wszystkie strzelania wymienione w tabeli realizować zgodnie z warunkami strzelań z broni etatowej;

• przyjąć następującą skalę trudności: dzień, w maskach (m) i noc (N).

ZAŁĄCZNIK F

Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej dla jednostek wojskowych Żandarmerii Wojskowej